آلمان و ژاپن با توسعه تجدیدپذیرها ناترازی‌شان را حل کردند

میزان ناترازی برق در کشور به حدود ۱۸ هزار مگاوات رسیده، البته ایران تنها کشوری نیست که با ناترازی انرژی روبه‌رو بوده و هست. در دهه ۱۹۹۰ آلمان با چالش‌های ناترازی انرژی به‌خصوص در فصل زمستان روبه‌رو بود. این میزان ناترازی به طور متوسط حدود ۳ هزار مگاوات بود که آلمان در قالب طرح «Energiewende» که به معنای تغییرات بنیادی در سیاست‌های انرژی است، باهدف کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و هسته‌ای و افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر این مشکل را حل کرد، اقدام مشابهی که در ژاپن هم دنبال شد.

آلمان از سال ۲۰۰۰ با توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر خود و سرمایه‌گذاری وسیع در انرژی‌های بادی و خورشیدی و تنظیم قوانین حمایتی (توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر)، از سال ۲۰۰۵ با اعمال مالیات بر مصرف سوخت‌های فسیلی و تشویق به استفاده از انرژی‌های پاک (سیاست‌های مالیاتی) توانست بعد از گذشت ۱۰ سال، در سال ۲۰۱۰ به ظرفیت کلی ۵۰ هزار مگاوات حاصل از منابع تجدیدپذیر برسد و از ناترازی انرژی عبور کند. این کشور توانست تولیدات برق خود را از منابع تجدیدپذیر از حدود ۶درصد در سال ۲۰۰۰ به بیش از ۳۰درصد در سال ۲۰۱۰ و به ۴۰درصد در سال ۲۰۲۰ برساند.

ژاپن هم پس از بحران هسته‌ای فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ به میزان ناترازی انرژی ۱۰ هزار مگاوات رسید. این کشور از سال ۲۰۱۲ با اقداماتی همچون سرمایه‌گذاری در انرژی‌های خورشیدی و بادی و توسعه تکنولوژی‌های نوین (توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر)، بهبود زیرساخت‌های توزیع برق و توسعه سیستم‌های هوشمند مدیریت مصرف (بازسازی زیرساخت‌ها)، بهبود بهره‌وری در صنایع و ساختمان‌ها، توسعه تکنولوژی‌های صرفه‌جو در مصرف انرژی (افزایش بهره‌وری انرژی)، ارائه یارانه و تسهیلات مالی برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر (سیاست‌های مالی و حمایتی) توانست پس از گذشت هشت‌سال، در سال ۲۰۲۰ از ناترازی انرژی عبور کند و تولید برق از منابع تجدیدپذیر را از حدود یک درصد در سال ۲۰۱۱ به بیش از ۲۰درصد در سال ۲۰۲۰ برساند تا ظرفیتی حدود ۴۰ هزار مگاوات از نیروگاه‌های خورشیدی دریافت کند.