طبق برنامه ششم توسعه باید سالی ۵ هزار مگاوات نیروگاه احداث میشد که نشد. کسری برق کشور طبق گفته اسدی، عضو سندیکای برق ۱۷ درصد از کل نیاز برق است. مطالعات خانه صمت نشان میدهد که در حال حاضر بهاندازه نیاز سالانه توسعه کل صنعت برق، از بابت خاموشیها زیان اقتصادی به کشور وارد میشود.
سهم برق مصرفی مسکونی ۴۵ درصد از برق تولیدی کشور است و در ایام پیکبار با افزایش وسایل سرمایشی به ۶۰ درصد هم میرسد، برق مصرفی صنعت و معدن طبق گفته وزیر صمت تا سال ۱۴۰۰ به ۳۸ درصد هم نمیرسد. بااینحال و علیرغم ماده ۲۵ قانون بهبود مستمر محیط کسبوکار که قطعی برق واحدهای تولیدی را در اولویت آخر و منوط به جبران خسارت کرده، با هر کسری برق، این واحدهای تولیدی هستند که اولازهمه مشمول محدودیت میشوند.
یک بنگاه در بخش صنعت و معدن با میانگین ۵۰ نفر نیروی کار، فقط با ۳ ساعت قطعی برق به میزان ۱۵۰ ساعت کار از دست میدهد. این یعنی ۱۵ تا ۳۰ میلیون تومان برای این سه ساعت به بنگاه زیان وارد میشود. طبق مطالعاتی که در سال ۱۴۰۱ صورتگرفته بخش معدن و صنایع معدنی ۱۶۰ هزار میلیارد تومان از قطعی برق عدمالنفع داشتند.
حدود ۷۴ درصد از برق مصرفی در بخش معدن به طور مستقیم صرف تولید میشود و مشکل آنجاست که بنگاهها هیچ جایگزینی برای آن ندارند. حالآنکه در نمونهبرداری که خانه صمت انجام داده از ۵۱ بنگاه بررسی شده ۴۲ بنگاه روش جایگزینی برای تأمین برق نداشتند. این بررسی نشان داده که این قطعی برق مواد اولیه تولید ۲۰ بنگاه اقتصادی را از بین برده است و میزان کیفیت و بهداشت محصول نهایی ۲۲ بنگاه هم بهواسطه خاموشی کاهشیافته بود.