ناترازی گاز، جذابیت سرمایه‌گذاری در تجدیدپذیرها را دوچندان کرد
در دهه‌های گذشته به دلیل حاکم بودن اقتصاد یارانه‌ای در صنعت برق و سرکوب قیمت فروش برق تولیدی در عمل توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر جذابیتی برای بخش خصوصی نداشت و به همین دلیل توسعه این نوع انرژی در ایران حدود ۱۲۰۰ مگاوات بوده است. به‌کارگیری تدابیر ویژه نظیر راه‌اندازی تابلوی سبز و همچنین ماده ۱۶ قانون جهش تولید دانش‌بنیان برای جذاب کردن اقتصاد صنعت برق جذابیت کافی برای ورود بخش خصوصی به این بخش را ایجاد کرده است. احداث نیروگاه برای تولید ۳۰ هزار مگاوات برق تجدیدپذیر (که بخش عمده آن نیروگاه‌های خورشیدی است)، نیازمند ۱۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است. اما با لحاظ جمیع جهات، اگر سرمایه‌گذار بخش خصوصی بخواهد وارد این گود شود، نهایتاً توانایی تأمین ۲۰ تا ۳۰ درصد سرمایه موردنیاز برای این جهش را دارد و عمده این پول باید از طریق بخش‌های دیگر تأمین شود؛ در واقع بانک‌ها، صندوق توسعه ملی، بازار سرمایه و سرمایه‌گذاری خارجی مجموع راه‌های تأمین مالی هستند و به نظر می‌رسد تأمین حدود ۱۴ میلیارد دلار طی ۴ سال برای این چهار بخش اگر نگوییم غیرممکن، دست‌کم باید گفت بسیار سخت به نظر می‌رسد. نکته مهم دیگر اینکه حدود ۵۰درصد تجهیزات موردنیاز وارداتی هستند؛ بنابراین حدود ۷ میلیارد نیاز ارزی داریم، این در حالی است که با فرض تأمین مالی ریالی، تأمین ارز به دلیل تحریم‌ها روزبه‌روز محدودتر می‌شود.
