ابتکارات کشورها برای تأمین زمین پنل خورشیدی
از نصب پنل خورشیدی روی معادن زغال‌سنگ قدیمی تا نصب روی ریل‌بندهای راه‌آهن
در این کشورها اختصاص زمین برای نصب پنل‌های خورشیدی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها است؛ به‌ویژه اگر زمین‌ها حاصلخیز و برای فعالیت‌های کشاورزی مناسب باشند.
به همین دلیل است که مقامات از هر فضایی برای اجرایی‌کردن این پروژه استفاده و از ایده‌های جدید استقبال می‌کنند. از جمله اینکه به‌جای نصب پنل‌ها روی زمین، آنها را مانند سایبان‌هایی بر بالای زمین‌های کشاورزی نصب کنند تا در زمان هجوم موج گرما، علاوه بر جذب نیروی خورشید به‌عنوان سایبانی از محصولات در مقابل گرما و نور شدید خورشید نیز محافظت کند.
نصب پنل‌های خورشیدی در حاشیه جاده‌ها و روی گاردهای محافظ در کنار اتوبان‌ها نیز در این کشورها به‌ویژه در هلند و سوئیس به طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته است.
کشورهای اروپایی از ظرفیت راه‌آهن‌ها نیز استفاده می‌کنند و به طور مثال در آلمان علاوه نصب پنل در زمین‌های بایر کنار ریل‌ها، روی «بستر ریل‌ها» (تراورس یا ریل‌بند) نیز سلول‌های خورشیدی نصب می‌شوند.
در بریتانیا هم برنامه‌ریزی در این باره آغاز شده و تخمین زده می‌شود که باتوجه‌به مسافت ۶۰ هزارکیلومتری شبکه ریلی این کشور، نصب سلول‌های خورشیدی روی ریل‌بندها باعث شود از این مسیر انرژی معادل پنج نیروگاه هسته‌ای تولید شود.
استفاده از فضای معادن زغال‌سنگ قدیمی (در لهستان، رومانی و بلغارستان) و نصب پانل‌های خورشیدی روی آب‌های طبیعی و مصنوعی همچون دریاچه‌ها و مخازن از دیگر ابتکارات است. پرتغال در حال حاضر دارای بزرگ‌ترین پارک خورشیدی شناور در اروپا به مساحتی معادل چهار زمین فوتبال است.
اتحادیه اروپا به دنبال تأمین ۴۵ درصدی انرژی موردنیاز خود از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۵۰ میلادی است و البته در این راه با چالش‌هایی نیز روبروست. به همین دلیل نیز مصمم است از مسیر تسریع روند صدور مجوزها، به‌روز کردن اپراتورها در سطح این اتحادیه به‌گونه‌ای که بتوانند ۱۰۰ درصد انرژی را از انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین کنند و آموزش نیروی انسانی لازم به‌ویژه در میان نسل جوان، بر این مشکلات فائق آید.
